Savoir Vivre για παιδιά

13,50 

Στο βιβλίο «Savoir Vivre για παιδιά», ο συγγραφέας κάνει ένα ευχάριστο διάλειμμα από τον κόσμο των ενηλίκων και μεταφέρει τις γνώσεις του πάνω στους καλούς τρόπους στα παιδιά. Μ’ έξυπνες συμβουλές βασισμένες στη λογική don’t, do & why κι ευφάνταστη εικονογράφηση του εικαστικού Αντωνάκη Χριστοδούλου, το βιβλίο έγινε γρήγορα αγαπητό από παιδιά και γονείς.

Εξαντλημένο

Διαστάσεις: 21 x 29 cmΣχεδίαση εκδόσεως: Archetypo GraphicsΣελίδες: 88Επιμέλεια: Λητώ ΑνδρέουΕικονογράφηση: Αντωνάκης ΧριστοδούλουΣυγγραφέας: Χρήστος Ζαμπούνης ISBN: 978-960-9513-02-9 Κατηγορίες: , , , ,

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Δεν υπάρχει ένας ενιαίος τρόπος ανατροφής των παιδιών, διότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και κάθε γονεύς επίσης. Μπορούμε όμως να συγκεντρώσουμε μία σειρά από κοινώς αποδεκτούς κανόνες.

Όλοι οι ψυχολόγοι συμφωνούν: τα πρώτα χρόνια της ζωής μας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τα υπόλοιπα. Εάν από μικρή ηλικία έχουμε μυηθεί στην καλή συμπεριφορά, η ευγένεια θα γίνει δεύτερη φύση μας. Κι όταν αργότερα γίνουμε έφηβοι και απορρίψουμε τους καλούς τρόπους –όπως συμβαίνει σ’ αυτήν την περίοδο– θα τους ξαναβρούμε με ανακούφιση μετά το πέρας της κρίσεως.

Η ανατροφή ενός παιδιού ξεκινά από την γέννησή του (π.χ. μαθαίνουμε στο νεογέννητο να περιμένει τρεις ώρες μεταξύ δύο γευμάτων στο μπιμπερό).

Στη συνέχεια και αναλόγως του χαρακτήρα του παιδιού πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις αντιδράσεις του, αλλά και για έναν χείμαρρο ερωτήσεων. Η πιο συνηθισμένη ερώτηση είναι για ποιο λόγο πρέπει να φερόμαστε έτσι κι όχι αλλιώς. Τα παιδιά λατρεύουν να ακούν ιστορίες. Μια από αυτές που μπορούμε να τους διηγηθούμε σχετίζεται με την ιστορία της ανθρωπότητας. Επί παραδείγματι, «Τα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι ζούσαν στα σπήλαια σε άγρια κατάσταση και διετρέφοντο με το κυνήγι, μετακινούμενοι από τόπο σε τόπο. Στη συνέχεια ανεκάλυψαν πως καλλιεργώντας τη γη μπορούσαν να ζουν με ασφάλεια χωρίς να μετακινούνται. Τότε έμαθαν να επικοινωνούν μεταξύ τους ήρεμα και να τρώνε παρέα. Σ’ αυτήν την εποχή ανάγεται η αφετηρία των καλών τρόπων, οι οποίοι έκτοτε έχουν εξελιχθεί, αλλά η ανάγκη που τους δημιούργησε παραμένει η ίδια: να ζουν οι άνθρωποι καλύτερα».

Στην ερώτηση τι θα κερδίσουν εάν φερθούν όπως τους λέμε, η απάντηση είναι απλή: την αυτοεκτίμησή τους αλλά και τον σεβασμό των άλλων.

Τέλος, στην αντίδραση «κι αν δεν τους μάθω τους καλούς τρόπους, τι θα γίνει», η αλήθεια δεν βλάπτει: όπως μάθαμε από τους γονείς μας καλούς τρόπους και δεν τους στενοχωρήσαμε, έτσι το παιδί  δεν πρέπει με τη σειρά του να μας στενοχωρήσει.

Χρήστος Κ. Ζαμπούνης